DU

Av Marie Takvam

Du må vere komen til byen! 

Eg kan tydeleg sjå det.

Alle hus ligg og smiler til meg. 

Dei har forstått at eg elskar deg. 

Du må vere komen til byen!

Eg ser det på trea i parken.

Dei står med bivrande lauv,

tar imot kyss frå sol og vind. 

Du må vere komen til byen!

Derfor

denne ufattelege glede

frå lyset og lufta

frå seglbåtane i brisen. 

Alt er onnorleis i dag.

Det som i går var grånande husrekkjer

er i dag overstrøymt av gull og purpur

frå solnedgangen. 

Det som i dag var kvardagsmenneske

på veg til bussat og bilar, 

er i dag personlegdoman

med indre liv.

Det som i går var trafikk og bråk

er i dag klang frå byens hjarte, 

det store som driv alt framover!

Kort sagt: Du må vere komen til byen! 

I dag på norskdidaktikken fikk vi et ark med masse dikt. Det her va en av dæm. Det passa så godt den dagen han Håvard e på vei heim.